Mere Bachpan ki kahani

Mere bachpan ki kahani…         
(kisah zaman kanak kanak aku) – takes about 4 minutes to read ya…
 

Salam.ri ni mood aku cool, keja tak dak kat opis, mood tgh termenung ja.. tiba tiba teringat zaman kanak kanak aku dulu.. (bachpan ki kahani – Hindustan pny bahasa daa)

Aku di besarkan dalam kuarga yg nak kata senang pun dak, nak kata susah ~ hrmm boleh la kira susah gak kot, di kampong yg 60% penduduknya bekerja sebagai nelayan
Bapak aku (aku panggei ba) bekerja sebagai buruh am atau pun tugas sebenar tu tukang kebun dibalai polis saja.Imagine pandapatan bulan hny 70hengget perlu menyara family nya.., ya.. perit gak la.
Keadaan umah aku cam umah kampong dulu dulu, yg bertiang bulat tu, tingkap daun (tingkap papan), rumah atas yg bumbung nya boleh dicecah ngan sedepa tangan bapak aku ja hihi.. rendah la.. bilik satu ja, kat bawah ada dapug, n ruang makan.. n panchog (bilik air) tak dak bumbung, Cuma berdinding tin ja..hrmm dah imagine?? Hihi
bukan rumah aku,tp lebih kurang cam ni la


Pas tu kan, kami skuarga bkn nak kata hebat apa pun, pengangkutan utama famili aku tu basikal tua buat ba p kerja.. n basikal mini buat mak p market… tu kiranya sekitar aku n kakak aku masih kecik lagi. dlm thn late 1970an – adik aku lambat sikit dia thn 1980 an
Ba seorang yg bekerja kuat.. tidak hanya mengeluh dengan nasib atau redha saja. Balik keja tukang kebun, ba akan jadi nelayan, time petang mak akan siapkan cucug pisang ka, cok kodok ka buat bekalan untuk ba di tengah laut nanti.. dngan satu bekas air teh ‘o’, ingat lagi bekas color biru hihi, ba cari rezeki sampai pukul 12 malam.. esok pagi keja balik kat balai tu ..ya la nak cari rezeki buat kuarga..
L sedey..ni
Pas tu year to year, nak p sekolah kami belanja makin meningkat.. mak amik upah jaga anak misi (nurse) dengan pendapatan bulanan 100hengget, disamping mula amik upah jahit baju kurung…
Ya keadaan rumah masa tu, tv yang peti besag tu bercolor hitam putih, tak dak color ja pun hihi, dapug pun pakai dapug minyak gas, tak dak sinki pun, nak basuh pinggan mangkuk kena basuh kat panchog (bilik air yg bila hujan tak dak bumbung hihi..)


basikal ba, lebih kurang cam ni la..
dapug minyak gas

TV peti time aku kecik dulu

Tu la.. mcm mana bekerja kuat pun, ba tetap pastikan makan bersama anak anak tiap tiap kali kami balik sekolah,, kami jalan kaki ja tuu hrmm jauh la jugak.. Ya Allah rasa susah nya dulu, nak mkn aiskrim cornetto pun sebulan sekali bila ujung bulan ba dapat gj L sedey ni,… kami naik bas ja p tanjung (town) untuk beli baju raya., ba akan tetap make sure baju raya bersalin n mesti beli di shoping complex, bkn tepi jalan atau pasar malam, ba pastikan kami dapat bj yg beli kat ‘super burma road’ atau pun gama… (shoping complex paling lama kat penang- la ni super burma road tu tak dak dah)…
Rentetannya… dgn mak ada sikit exta income, ba usaha keras, amik lesen tksi pulak..
Lepas dapat lesen teksi, ba bawak teksi as part time menggantikan nelayan..pendapatan skuarga mula berubah.. ya, umah pun dah ada peti ais, tv pun dah beli yg color.. hihi.. pas tu umah pun ba dapat buat renovation, menggantikan tingkap daun n tiggikan sikit umah, tukag bumbung suma… dan pas tu kan dpt beli kusyen kayu.. fuhh byk menda da berubah.. dapat beli mesin basuh suma.. panchog pun dah leh boh bumbung hihi.. tidak kalu, mandi time malam leh Nampak bulan bintang hihi

Aku berazam, bila dah besag dah bekerja nanti, aku nak tolong mak n ba, renovate umah, ni nak bantu mak n ba apa yg patut.. yes..
J, I d ve done it…dapat bonus, aku renovate panchog tu , boh marmar.. hihi.. dan pas tu next bonus.. share share among us, buat dapug ngan cabinet marmar .. lantai dapug pun dah marmar.. cheywwah all had changed!!! Hihi..

Ni bunyi hepy la..pulak.. haha.. aku pnya target before aku kawin, mak n ba dapat rasa complete .. suma, aku share ngan ba beli keta second hand Nissan sunny.. year to year.. da mampu tukag ke Toyota corolla SE … n pas tu  la ni pakai wira aeroback.. ba lak dah mampu miliki teksi sndiri, permit sendiri…… even though for some of us, it would seems nothing sepesial la.. tp as aku yg merasai perit tu.. la ni, rasa teramat sukur.. teramat gumbira..bila mak n ba dapat rasa apa yg org lain rasa..hihi,, tak perlu susah naik bas ke tanjung …tak yah lagi boh plastic kat bumbung umah bila ujan (sbb tirih-bocog) hihi..

Sukur…

Ada lagi rententannya…. Mere bachpan ki kahani.. tapi mai time anak anak aku dah lemak byk depa ni.. nak apa kebanyakkan nya dapat la., aku pernah susah, pernah kena rotan ngan ba sbb ketegag (degil) nakkan barang yg mahai tp ba tak mampu time tu.. tp ba gantikan benda yg sama tp murah la sikit (lepas kena rotan sbb tak paham bahasa hihi)….fuhh, taraf hidup sngat berbeza la ni, anak aku bila dapat naik bas ciciwi~ too excited.. sedang kami dulu kalu dapat naik kereta even keta sewa pun dah perak hihi….

Ya.. what past surely past.. kenangan tu tetap terpahat.. aku suka hidup aku yg lama jugak.. famili kami sgt best, hapy ja.. snyum tawa masa makan tghari besama sama, seb beik anak anak ba exam suma pun ok.. tak la ba rasa ralat sgt kan… aku tak sambung study coz tak sggup ba susah lagi, tak sggup tinggalkan mak n ba… hihi.. so ngan taraf study ni aku dapat keja ni.. sukur la gak.. …

Alhamdulillah….

Terima kasih baca entri ni…luahan rasa dari insan kerdil…hihi,.,keperitan yg telah dibyr ngan usaha keras dari ba n mak.. aku takkan lupakan…(sounds sensitip lak ri ni,...)


Tq tq tq…. Mak n ba.. adik sayang sgt sgt.. moga Allah sentiasa bg keceriaan di hati mak n ba.. hamesya ki liye(selamanya) amin hihi…

Ciciwi menulis^_^


Comments

Drama Mama said…
terharu baca nih...alhamdulillah...Tuhan tak uji hambaNya melainkan apa yang termampu. walaupun dia bagi kesusahan dolu2, tapi dia beri kebahagiaaan dan kesenangan hati kan. :-)

http://twinkywinkystars.blogspot.com

Popular posts from this blog

Cici al sekerat jalan..

acute stroke_part 3

MY LALING...